Winter - tijd voor verstilling

“Zo, de kerstboom is eruit, nieuw jaar, nieuwe start, kom maar op met die lente!” Lange tijd begon ik met deze mindset de 2e week van januari. Om vervolgens elk jaar weer teleurgesteld te zijn dat het echt nog wel een hele tijd duurt voordat die lente daadwerkelijk gaat beginnen. Het is immers pas een paar weken winter. De valse hoop werd bij mij vaak aangewakkerd door de dagen die heel voorzichtig aan iets langer worden (als je zo’n afkeer hebt van de winter als ik lang gehad heb, is elke minuut langer licht op een dag winst!). Maar mijn vader zei dan altijd: “Als de dagen gaan lengen, gaat de winter strengen!” Bedankt pap, voor deze opsteker. Maar hij heeft met deze weerspreuk natuurlijk wel gelijk. En in plaats van me met hand en tand te verzetten tegen de winter, verontwaardigd omdat de natuur het lef heeft om zelfs in apríl nog sneeuw te laten dwarrelen, boos starend naar de bomen omdat er nog stééds geen blad aan zit (ik was echt geen fan van dit seizoen), besloot ik om mij juist over te geven aan het ritme van de seizoenen. En ja, ook aan de winter. Mijn leven aanpassen aan de seizoenen zorgt ervoor dat ik veel meer in het moment kan leven, en hier van kan genieten. Juist het mooie, het unieke, zien van wat elk seizoen te bieden heeft. Het helpt ook om meer mee te bewegen met wat er is, dit te accepteren, in plaats van me te verzetten en te bedenken wat ik graag zou willen (en wat niet mogelijk is; al heb ik wel overwogen om te emigreren naar een land met een permanent lenteklimaat 😉). Mocht je zelf geen fan zijn van de winter en je afvragen wat hier dan zo fijn aan is, en hoe je erin kunt meebewegen, lees dan vooral verder! Deze uitnodiging geldt natuurlijk ook als je wel al een liefhebber bent 😉

Waar de herfst vooral een seizoen is met veel beweging (denk aan de stormen, de bomen die hun blad loslaten), is de winter een seizoen voor rust en stilte. De natuur verstilt, energie wordt gespaard. Denk maar eens aan de dieren die in winterslaap of winterrust gaan. Misschien spreekt dat jou zelf ook wel aan: deze donkere maanden diep onder je dekens wegduiken, lekker warm en knus, weg van de kou, om vervolgens weer tevoorschijn te komen wanneer de krokusjes hun kopjes boven de grond vertonen. Ook ik heb tijdens mijn winter-afkeer weleens verzucht dat ik graag een lange winterslaap wil houden. Maar daar zijn wij mensen nou eenmaal niet voor gemaakt 😉 Dat gezegd hebbende, denk ik wel dat wij, binnen onze mogelijkheden, best een voorbeeld kunnen nemen aan de natuur hierin. In plaats van mij te verzetten tegen het feit dat ik me wat meer vermoeid voel, realiseer ik mij dat dit niet gek is, met de donkere dagen. En dat helpt mij om er meer aan toe te geven en hierin mee te bewegen. Dan ga ik lekker wat eerder naar bed. Ook kan het helpen om minder afspraken in te plannen, zodat je meer rust en bewuste ‘me time’ kunt creëren. Net zoals de natuur dus even wat energie sparen.

In de winter kan het verder fijn zijn om wat meer in stilte te zijn, zonder steeds maar prikkels op te zoeken, die weer voor allerlei beweging in het bewustzijn zorgen. Wanneer je steeds meer stilte toelaat in je leven, kun je merken dat je dichter bij jezelf komt, bij jouw gevoel. Dit kan je ook helpen om te voelen wat voor jou belangrijk is, en wat niet. Het begin van het jaar is sowieso een mooie tijd om hier weer even bij stil te staan. Een heel jaar strekt zich voor je uit. Vaak zijn we gewend om het jaar te starten met allerlei ‘goede voornemens’, die we met ons hoofd bedacht hebben, en die meestal vanuit een strengheid komen. We moeten nu echt dit.. We mogen niet meer dat.. Herkenbaar? Dan heb je ongetwijfeld ook geregeld ervaren dat er in de praktijk niet veel terechtkomt van die goedbedoelde voornemens. Wanneer je wat vaker in stilte bent, en dichter bij jouw gevoel komt, zul je merken dat er dan andere intenties komen opborrelen. Deze zijn vaak een stuk meer liefdevol, ze komen als het ware meer uit je hart dan uit je hoofd. Het is dan meer dat je jezelf gúnt om bepaalde dingen in je leven anders te doen. En dat voelt al heel anders. En als je wat meer mildheid ontwikkelt, zul je jezelf ook minder veroordelen wanneer een bepaalde intentie iets anders uitpakt of wat minder snel gaat dan jij zou willen. Dat is nog iets wat de winter ons leert: geduld. Aan de buitenkant lijkt het misschien alsof er niet veel gebeurt, maar onder de oppervlakte zijn allerlei processen in gang, die in het voorjaar tot bloei mogen komen. Zo is het bij ons ook. Geniet in deze tijd nog even van de rust, de stilte, de vertraging. Het helpt om ook dankbaarheid te voelen voor dat wat er wél al is in je leven. Ooit waren deze mooie zaken of personen ook iets waar je alleen maar van kon dromen..

Meer stilte toelaten.. Hoe doe je dat dan?

Er zijn verschillende manieren om dit te doen; yoga en meditatie kunnen zeker helpen hierbij. Maar ook in het dagelijks leven kun je momenten creëren om meer stilte te ervaren. Wanneer heb jij voor het laatst ‘even niets’ gedaan? En dan bedoel ik niet op je telefoon zitten, lezen, muziek luisteren. Gewoon even voor je uitstaren, met een warme kop thee in je handen. Uit het raam turen de tuin in. In het moment zijn met wat daar is. Even stil zijn helpt om de continue race voor een moment te onderbreken. Wanneer je dat niet gewend bent, kan het heel onwennig voelen. Probeer het gewoon eens een paar keer, en wie weet bevalt het je. Het kan ook heel fijn zijn om deze stiltemomenten te pakken tussen verschillende activiteiten, even niets te doen, in plaats van meteen door te rennen naar het volgende punt op je to-do lijstje. Mocht je het lastig vinden om echt even niets te doen, dan kan de ademoefening die hieronder beschreven staat je misschien helpen.

De stilte kun je ook opzoeken in de natuur. Maak eens een wandeling door het bos, waarbij je ook weer aandacht hebt voor het tragere tempo van de winter. Misschien ben je gewend om flink door te stappen (heb ik ook ‘last’ van), maar kijk eens of je wat bewuster kunt lopen, voelen hoe je je voeten neerzet. Neem de tijd om om je heen te kijken, de geuren van het bos op te snuiven. En in plaats van samen met iemand te gaan en continu te kletsen, kun je eens kijken hoe het voelt om dat alleen te doen. En als je samen bent, is het dan nodig om aan één stuk door te praten, terwijl de natuur aan je voorbij flitst? Of is het eigenlijk ook best oké om af en toe even stil te zijn, en gewoon samen te zijn? Dat kletsen kun je dan vervolgens doen onder het genot van een warme chocomel terwijl je weer lekker opwarmt 😊

Dus, omarm dit jaar de winter, ervaar de rust en de stilte. En voel dan eens: Wat wens jij jezelf voor dit jaar? Wat zijn jouw intenties? Waar wil jij je aandacht en energie aan geven, zodat dat tot bloei mag komen wanneer de tijd rijp is? Wist je trouwens dat yoga een mooi hulpmiddel is om jouw innerlijke processen te ondersteunen? Je bent van harte welkom om het zelf te komen ervaren.

Lieve groet,

Rosanne Chandima

Ademoefening voor het ervaren van stilte

• Ga zitten op de bank of op een stoel. Sluit je ogen.
• Voel je voeten stevig op de grond, voel je bovenbenen en billen rusten op de zitting. Laat je handen ontspannen rusten op je bovenbenen. Ontspan je schouders en je gezicht.
• Adem rustig door je neus in en door je neus helemaal uit. Laat je adem steeds rustiger worden. Mocht je wat onrust voelen tijdens de oefening, dan kan het helpen om door je mond rustig uit te ademen.
• Als je dit een paar keer hebt gedaan, kijk dan eens of je de pauze na de uitademing kunt voelen, de stilte. Laat dan als vanzelf de inademing weer komen. Na een paar keer op deze manier ademen, merk je misschien ook de adempauze na de inademing op. Voel de stilte tussen de adembewegingen. De rust tussen de activiteiten.
• Eindig met een keer wat dieper inademen en helemaal door je mond uit te ademen. Voel je verschil tussen voor en na de oefening?