Jouw eigen pad volgen
Afgelopen zondag was een dag die zich uitstekend leende voor een boswandeling. Gelukkig woon ik vlakbij het Keukenhofbos, en ondanks mijn niet al te beste richting- en oriëntatiegevoel, lukt het mij de afgelopen jaren aardig om daar alleen te wandelen en er ook weer aan de gewenste kant uit te komen 😉 Het was alleen wel een tijd geleden dat ik dat gedaan had. Ik parkeerde mijn fiets op een andere plek dan normaal (tikje overmoedig, bleek later), zodat ik meteen het bos in kon lopen. Wat was het heerlijk, genieten van de fijne herfstgeuren en -kleuren. Ik was weer op de terugweg richting de plek waar ik mijn fiets had gezet, en ineens stond ik daar: op een kruispunt. Uuhh… En nu..?
Mijn gevoel zei rechtdoor. Maar.. was dat eigenlijk wel een pad? Vanaf het punt waarop ik stond, kon ik niet goed zien of er nog wel een pad liep en zo ja hoe. Waar moest ik precies lopen? Ik zag vooral een verzameling bomen en bladeren en zag me al alsnog verdwalen. Ik keek naar rechts. Een duidelijk begaanbaar pad, waar weinig blad lag, het was duidelijk dat daar veel mensen overheen liepen. En ja hoor, daar ging weer een gezinnetje. ‘Nee, deze kant op,’ riep de moeder nog tegen het eigenwijze jongetje dat de andere kant op ging.
Na een tijdje wikken en wegen, rechtsaf het gebaande pad op, tot de conclusie komen dat het toch niet de juiste weg was, toch weer terug, het gezinnetje meermaals passeren (‘Wat zullen zij wel niet denken?’), besloot ik het toch maar te wagen. Ik liep rechtdoor, en wat bleek tot mijn verrassing: er was wel degelijk een pad, je zag ’m alleen van een afstand niet zo goed. Maar als je eenmaal op het pad liep, werd het stukje voor stukje duidelijk. Ineens zag ik iets wat ik herkende, en wat mijn gevoel eigenlijk al wist, werd door mijn zintuigen bevestigd: dit was het goede pad. Nog een klein stukje verderop zag ik ’m staan: mijn fiets, mijn einddoel.
Ik moest glimlachen om de prachtige symboliek die deze wandeling mij had laten zien. Hoe je op een punt in je leven kunt staan waarop je vóélt dat een bepaalde keuze voor jou de juiste is. Ook al weet je nog niet precies hoe die weg eruit zal zien. Ook al loopt iedereen de andere kant op en lijkt dát de veilige route. Hoe gedachten als ‘Wat zullen ze wel niet denken?’ je beïnvloeden. Hoe je soms juist wel even het pad moet volgen dat verstandig en veilig voelt, zodat je aan den lijve kunt ondervinden dat dát het toch echt niet is voor jou. Het gebaande pad hoeft niet jóúw pad te zijn.
Dat nieuwe, onontdekte pad laat zich stapje voor stapje zien als je het eenmaal loopt. Je hoeft alleen maar de eerste stap te zetten, hoe spannend het ook lijkt. Want als je eenmaal jouw weg loopt, zul je aan alles voelen dat het klopt. En daar gaat het uiteindelijk om, toch? Ik heb in ieder geval geen moment spijt gehad van het volgen van mijn pad, mijn keuzes hebben mij gebracht waar ik nu ben, en ik zou nergens liever willen zijn.
Vind jij het lastig om jouw gevoel, jouw weg te volgen? Laat jij je vaak leiden door wat anderen doen, wat anderen vinden? Ben jij eraan toe om weer dichter bij jezelf te komen, zodat jij van daaruit kunt voelen wat jij nodig hebt? Een energetische behandeling kan jou daarin ondersteunen. Je bent van harte welkom.